- бедард
- [بي درد]1. он ки дарду беморие надорад, солим2. б еозор, дард накунонда3. маҷ. касе, ки ғаму алам надорад; беғаму бепарво◊ бедарди миён бидуни меҳнат, осонакак, муфт, ройгон (мас., пули бедарди миён пули муфт бадастомада)
Толковый словарь таджикского языка (в 2 томах). — Душанбе, НИИ языка и литературы им. Рудаки. Под редакцией Сайфиддина Назарзода. 2008.